Για να αλλάξει η Ελλάδα, ας δούμε τα …πολιτικά κόμματα

Τα πολιτικά μας κόμματα (τα δύο …μεγάλα)  είναι υπερχρεωμένα στις Τράπεζες, για τις οποίες θα μιλήσουμε σε επόμενο σημείωμα. Το πως και το γιατί πρέπει να το εξετάσουν οι μέτοχοι των Τραπεζών. Εμάς, σε αυτό το σημείωμα, μας ενδιαφέρει ότι είναι υπερχρεωμένα και ότι έχουν βάλει – και οι Τράπεζες το …δέχθηκαν – ως εγγύηση για τα «θαλασσο»-δάνεια τις κρατικές επιχορηγήσεις των επόμενων ετών.

1. Δεν αντιλαμβάνομαι γιατί τα πολιτικά κόμματα πρέπει να επιδοτούνται από τον κρατικό προϋπολογισμό. Αποτελούν ενώσεις προσώπων οι οποίες πιστεύουν σε κάποιες ιδέες και αγωνίζονται να τις υλοποιήσουν πείθοντας το εκλογικό σώμα να τις υποστηρίξει. Άλλοι άνθρωποι αντί να «αγωνίζονται» για τη σωτηρία μας μέσα από την επιβολή των ιδεών τους, πηγαίνουν για ψάρεμα. Αυτοί δεν επιχορηγούνται από το κρατικό ταμείο.

Η δαπάνη επιβίωσης των πολιτικών κομμάτων, όπως συμβαίνει με όλα τα σωματεία, βαρύνει ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ  τα μέλη και τους φίλους τους, όσους πολίτες δηλαδή είναι διατεθειμένοι να βάλουν το χέρι στην τσέπη για την επιβίωση του σωμματείου-πολιτικού κόμματος που υποστηρίζουν. Αν οι ίδιοι που συμμετέχουν σε ένα κόμμα ως μέλη ή φίλοι δεν δίνουν «δεκάρα» γι’ αυτό, γιατί πρέπει να πληρώνουμε όλοι οι υπόλοιποι μέσα από τον κρατικό προϋπολογισμό;

2. Το επιχείρημα ότι έτσι δεν εξαρτώνται από μεγαλοσυμφέροντα είναι επιεικώς βλακώδες. Απλώς, αν γινόταν βέβαια αυτό στην Ελλάδα, τα χρήματα των «μεγαλοσυμφερόντων» …θα πήγαιναν ατόφια στο μαύρο ταμείο, αντί ένα τμήμα τους να καλύπτει και ατ λειτουργικά έξοδα των κομμάτων.

3. Υπάρχει και η άποψη ότι οι εισφορές των μελών δεν είναι αρκετές για να καλύπτουν τις δαπάνες των κομμάτων. Ε, τότε, ας ζήσουν με λιγώτερα. Δεν χρειάζονται ατ στελέχη τους βίον σπάταλον και πολυτελή, αν δεν αρκούν τα εισοδήματά τους να τον πληρώνουν. Έτσι ξεκίνησαν να ζουν με …ξένα και πέρασαν αυτή τη νοοτροπία και στη διαχείριση των κρατικών υποθέσεων. Αποτέλεσμα; αυτοί που χρεοκόπησαν τα κόμματά τους, χρεοκόπησαν και τη χώρα. Με την ίδια μεθοδολογία, με τον ίδιο τρόπο.

4. Και δυο πρακτικές ερωτήσεις, έστω και ενδεικτικά, αφού πρόκειται για κρατικό χρήμα:

– υπάρχουν κομματικά στελέχη, τα οποία δικαιούνται (α ρε πανέμορφη δυτικο-σοβιετία) κομματικό αυτοκίνητο; (η απάντηση είναι, ναι)

– πόσοι δημόσιοι υπάλληλοι είναι αποσπασμένοι στα κομματικά γραφεία και δεν δουλεύουν στην υπηρεσία τους;

Προηγούμενο: Για να αλλάξει η Ελλάδα, ας δούμε τα …κρατικά αυτοκίνητα