Θα δανείζατε ποτέ σε μια επιχείρηση με πελατεία που φθίνει και έχει προϊόντα που αποδεικνύονται ολοένα και λιγότερο ελκυστικά; Θα προσφέρατε ποτέ, ιδιαίτερα στην εποχή και τις συνθήκες που ζούμε, στήριξη εκατομμυρίων ευρώ στη διοίκηση μιας εταιρείας που μοιάζει να βαδίζει ολοταχώς για το λουκέτο;
Ακόμα και αν το τολμούσατε, θα σας περνούσε ποτέ από το μυαλό να λάβετε ως εγγύηση… μαντεψιές και ευσεβείς πόθους προβλέψεις για το μέλλον, οι οποίες είναι φανερό πως δεν ισχύουν πια;
Και όμως! Αυτό που θα φαινόταν εξαιρετικά παρακινδυνευμένο ακόμα και για τον… Τσακ Νόρις, μοιάζει να το αποτολμά η Αγροτική Τράπεζα, εναντίον των Διοικήσεων της οποίας ο Σύλλογος «Έλληνες Φορολογούμενοι» κατέθεσε πριν από λίγες ημέρες μηνυτήρια αναφορά.
Η Αγροτική Τράπεζα, η οποία ιδρύθηκε το 1929 με σκοπό την υποστήριξη και ανά πτυξη του αγροτικού τομέα στην Ελλάδα, έχει πλέον επεκταθεί σε όλο το φάσμα των τραπεζικών εφαρμογών και προϊόντων. Διαθέτει το δεύτερο σε μέγεθος δίκτυο υπο καταστημάτων στην Ελλάδα, έχει παρουσία στα Βαλκάνια (Σερβία και Ρουμανία) και εί ναι από το 2000 εισηγμένη στο Χρηματι στήριο Αθηνών. Πρόκειται την ίδια στιγμή για μια τράπεζα η οποία πολλές φορές στο παρελθόν έχει λειτουργήσει στην πράξη ως «μακρύ χέρι» του κράτους που ελέγχει και έμμεσα ή άμεσα ορίζει τις διοικήσεις της, ως κανάλι παροχής οικονομικής στήριξης σε αμφιλεγόμενες επιλογές, υπαγορευμένες από πολιτικά ή άλλα κριτήρια.
Κεντρικός άξονας του σχεδίου αναδιάρ θρωσης που η σημερινή διοίκησή της προ ωθεί είναι, όπως σημειώνει σε ανακοίνω σή του και ο Σύλλογος Εργαζομένων, ο δι αχωρισμός σε «καλή» και «κακή» τράπεζα, με την πρώτη να εξαγοράζεται από την Εθνι κή (στο πλαίσιο της δημιουργίας ενός κρα τικά ελεγχόμενου ισχυρού τραπεζικού πυ λώνα) και τη δεύτερη να υπάγεται σε «ειδική εταιρεία Asset Management, που θα υπαχθεί στο Δημόσιο, θα έχει την εγγύησή του και θα λειτουργήσει σε βάθος δεκαετίας προ κειμένου να εκμεταλλευτεί και να ρευστο ποιήσει οτιδήποτε». Αξίζει πάντως να ση μειωθεί πως, παρότι η Αγροτική συμμετεί χε στο «κούρεμα» των ομολόγων που προέ βλεπε το PSI (σημειώνοντας ζημιά που αγγί ζει τα 3 δισ. ευρώ), εμφανίζεται να έχει εξαι ρεθεί του προγράμματος ανακεφαλαιοποίη σης που αφορά στις περισσότερες ελληνικές ιδιωτικές τράπεζες, ενώ πριν από λίγες ημέ ρες ανακοίνωσε επίσημα πως «παρατείνει τη δημοσίευση της Ετήσιας Οικονομικής Έκ θεσης για την περίοδο 1.1.2011 31.12.2011 μέχρι τις 31 Αυγούστου 2012».
Η μηνυτήρια αναφορά που, υλοποιώντας παλαιότερη δέσμευσή του, ο Σύλλογος «Έλ ληνες Φορολογούμενοι» κατέθεσε πρόσφα τα στην Εισαγγελία Αθηνών στρέφεται κα τά παντός υπευθύνου (νυν αλλά και πρώ ην) στελέχους της διοίκησης της Αγροτικής και καλεί τον Εισαγγελέα να ερευνήσει την ύπαρξη ευθυνών, σχετικά με την υπόθεση δανεισμού πολιτικών κομμάτων. Για τι πο σό μιλάμε; Για ένα ποσό που, σύμφωνα με δημοσιεύματα που ουδέποτε διαψεύσθη καν, ξεπερνά τα 200 εκατομμύρια ευρώ και το οποίο έχει δοθεί –με όρους που, αν μη τι άλλο, γεννούν απορίες και ερωτήματα– στα δύο (κάποτε) μεγάλα κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ (ναι, εκείνα που ως διαχειριστές των κρατικών υποθέσεων διόριζαν τις διοι κήσεις της Τράπεζας).
Στο ΠΑΣΟΚ η Τράπεζα φέρεται να είχε ως το 2010 χορηγήσει συνολικά δάνεια ύψους 98 εκατ. ευρώ (επί συνόλου 114 εκατ. ευ ρώ δανεισμού), ενώ στη ΝΔ η Τράπεζα φέ ρεται στο ίδιο διάστημα να είχε χορηγήσει δάνεια ύψους 105 εκατ. ευρώ (επί συνόλου 120 εκατ. ευρώ δανεισμού). Την ίδια στιγ μή, το 2010, το ΠΑΣΟΚ εμφάνιζε στον ισο λογισμό του έσοδα 22,7 εκατ. ευρώ και δα πάνες 65,06 εκατ. ευρώ, ενώ η ΝΔ έσοδα 18,7 εκατ. και δαπάνες 40 εκατ. ευρώ! Δεν είναι βέβαια μυστικό πως τα ελλη νικά κόμματα είναι στο σύνολό τους υπερ χρεωμένα (στο προηγούμενο τεύχος του PRESSing είχαμε δημοσιεύσει άρθρο με τον εύγλωττο τίτλο «Και ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει το ΔΝΤ του»), με δάνεια από διάφορες τράπεζες που κυμαίνονται μεταξύ 220 και 225 εκατ. ευρώ. Το θέμα, παρ’ όλα αυτά, είναι με ποια κρι τήρια τα κόμματα λάμβαναν αυτά τα δάνεια. Αν και με ποιον τρόπο τα αποπλήρωναν. Αν, σε τελική ανάλυση, όλοι αυτοί που δημοσί ως εμφανίζονταν ως σωτήρες και υπέρ της εξυγίανσης προσέθεταν (όταν η συζήτηση έφτανε στα του οίκου τους) ένα μικρό ή με γαλύτερο βαρίδι στην πλάτη ιδρυμάτων που κυνηγούν τον μέσο πολίτη για μια απλήρω τη δόση δανείου της τάξης των… 200 ευρώ και απειλούν να βγάλουν (ή βγάζουν) το σπί τι ή την επιχείρησή του σε πλειστηριασμό έναντι οφειλών. Στο κάτω κάτω, μην ξεχνά τε, όταν μιλάμε για τράπεζες όπως η Αγροτι κή αναφερόμαστε σε επιχειρήσεις εισηγμέ νες στο Χρηματιστήριο, από τις οποίες κά ποιοι, μικροί ή μεγάλοι επενδυτές προσδο κούν (αυτό κι αν είναι ευσεβής πόθος…) μέ ρισμα και απόδοση.
ΕΓΓΥΗΣΕΙΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ
Όπως αναφέρεται και στη μηνυτήρια ανα φορά, για τα δάνεια προς τα δύο κόμματα που έχουν εναλλάξ κυβερνήσει την Ελλάδα από το 1974 ως σήμερα, η Αγροτική Τράπε ζα έχει λάβει ως εγγύηση την προβλεπόμε νη… κρατική χρηματοδότηση έως το 2017! Τα χρήματα, με άλλα λόγια, που τα ίδια τα κόμματα προσδοκούσαν/έλπιζαν/λογάρια ζαν να παραχωρήσουν στον εαυτό τους από τον κρατικό κορβανά –μετάφραση: από τα χρήματα των φορολογουμένων–, αν επα ναλάμβαναν για μία περίπου δεκαετία τα εκλογικά αποτελέσματα που είχαν πετύχει το 2009 (όταν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ είχαν λά βει αθροιστικά το 77% των συνολικών ψή φων) και εάν σε όλο αυτό το διάστημα η κρα τική χρηματοδότηση διατηρούνταν στο ίδιο επίπεδο (1% επί των προϋπολογισθέντων τακτικών εσόδων του Προϋπολογισμού). Εί ναι αυτονόητο πως τίποτε από όλα αυτά δεν ισχύει σήμερα και πως οι εγγυήσεις που η τράπεζα φέρεται να έχει λάβει δεν έχουν με γαλύτερη αξία από τις υποσχέσεις του πρώ του ραντεβού. Από τη μια, η κατάρρευση των εκλογικών ποσοστών του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ στις εκλογές της 6ης Μαΐου σημαίνει ότι τα δύο κόμματα (αν και για όσο συνεχίσουν να υπάρχουν) θα λαμβάνουν πολύ χαμηλό τερη χρηματοδότηση σε σχέση με το παρελ θόν. Κι από την άλλη, τα τακτικά έσοδα του κράτους (ως το 2017!) δεν είναι ακριβώς, για να το πούμε κομψά, λεφτά στην Τράπεζα… «Κάποιο ή κάποια από τα στελέχη της ΑΤΕ», σημειώνει ο Σύλλογος «Έλληνες Φο ρολογούμενοι» στη μηνυτήρια αναφορά του, «αποδέχθηκαν τον εύκολα προβλέψιμο κίν δυνο να απολέσει κεφάλαια η ΑΤΕ λόγω της επισφαλούς τοποθέτησης αυτών στα ταμεία των κομμάτων με εγγυήσεις στηριζόμενες σε τυχαίο γεγονός, δηλαδή τη διαιώνιση της εκλογικής ισχύος των δύο μεγαλύτερων τό τε κομμάτων, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, πράγμα που δεν συνάδει με την επιμέλεια που θα έπρεπε να επιδειχθεί κατά την αξιολόγηση του συ γκεκριμένου πιστωτικού κινδύνου». Για την ακρίβεια, ο ίδιος ο υπουργός Εσωτερικών με δελτίο Τύπου του τον Φεβρουάριο περιέγρα φε με μελανά γράμματα την πρακτική του δα νεισμού των κομμάτων με εγγύηση τις κρα τικές επιχορηγήσεις που τα ίδια προέβλεπαν πως θα εισπράξουν στο μέλλον.
ΜΕΡΙΚΕΣ ΑΠΛΕΣ ΑΠΟΡΙΕΣ
Πριν από καθετί άλλο: πώς σκοπεύουν να αποπληρώσουν τα δάνειά τους τα δύο κόμ ματα, όταν ακόμη και τα προηγούμενα χρό νια, με το δανεισμό τους να ρέει πλουσιο πάροχα, δεν τα κατάφερναν; Επιπλέον, κα τά πόσο είναι δίκαιο και συμβατό με τους κα νόνες του δημοκρατικού παιχνιδιού, τα δύο κόμματα να λαμβάνουν κατά δεκάδες τα δα νεικά εκατομμύρια και τα υπόλοιπα να είναι υποχρεωμένα να… βολευτούν με ό,τι απέ μεινε (και αν); Και τι γίνεται τώρα, όπου το πολιτικό σκηνικό άλλαξε; Δεν έχει η Τρά πεζα υπόψη της εκείνο που η ίδια σημειώνει σε κάθε διαφήμιση των αμοιβαίων κεφαλαί ων της, δηλαδή πως οι προηγούμενες απο δόσεις δεν διασφαλίζουν τις μελλοντικές; Ακόμη, τα χρήματα αυτά αφαιρούνται από μια αγορά που ασφυκτιά και στο τέλος καλείται να τα πληρώσει ο μέτοχος αλλά και ο… ανύποπτος Έλληνας φορολογούμενος. Πράγματι, πάγια ως σήμερα πρακτική ήταν οι ζημιές που εμφάνιζε η Τράπεζα να καλύπτονται με αύξηση κεφαλαίου, που καλυπτόταν στο μεγαλύτερό του μέ ρος από το κράτος, δηλαδή από τον κάθε πολίτη με τις φορολογικές εισφορές του. Την ίδια περίοδο η Αγροτική Τράπεζα στους ετήσιους ισολογισμούς της εμφάνι ζε μεγάλες ζημιές: 481 εκατ. ευρώ το 2009, 395 εκατ. ευρώ το 2010 και 1.030 εκατ. ευ ρώ έως τον Σεπτέμβριο του 2011 (οι τελικές ζημιές της τράπεζας για το 2011 αναμένεται να υπερβούν τα 2 δισ. ευρώ). Στο ίδιο διάστημα (2009 2011), το Ελλη νικό Δημόσιο είχε συμμετάσχει σε αυξήσεις μετοχικού κεφαλαίου της Τράπεζας (οι οποί ες έγιναν για να καλυφθούν οι ζημιές), πλη ρώνοντας περίπου 2 δισ. ευρώ, ενώ είχε δώ σει επιπλέον εγγυήσεις προς την Αγροτική Τράπεζα ύψους 3,2 δισ. ευρώ Ο Πρόεδρος του Συλλόγου «Έλληνες Φο ρολογούμενοι» Γιάννης Σιάτρας, ο οποίος με την ιδιότητα του Αντιπροσώπου της Μετό χου EuroCapital ΑΕΛΔΕ είχε δώσει το «πα ρών» στη Γενική Συνέλευση της Αγροτικής Τράπεζας στις 29 Απριλίου 2011, είχε δια μαρτυρηθεί για την πολιτική της Τράπεζας στο ζήτημα της χρηματοδότησης των κομμά των και είχε καλέσει τη Διοίκησή της να τη διακόψει. Ζητούσε δε από τη Διοίκηση της Τράπεζας απαντήσεις σε πέντε ερωτήματα: Ποιο είναι το ύψος του δανεισμού των πολιτι κών κομμάτων, σύμφωνα με τα στοιχεία της 31ης Δεκεμβρίου 2010; Πώς εξελίχθηκε το δα νειακό υπόλοιπο των πολιτικών κομμάτων τα τε λευταία 5 χρόνια; Τι ποσό εκταμιεύθηκε προς τα πολιτικά κόμματα το 2010 και το 2011; Υπήρ ξε κανονική εξυπηρέτηση των δανείων το 2010; Αν όχι, τι ποσό όφειλε το κάθε πολιτικό κόμ μα να καταβάλει στην Τράπεζα και τι κατέβαλε; Με ποιες διαδικασίες και ποια λογική έγινε η υπερβολική δανειοδότηση προς τα κόμματα;
ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΜΕ ΚΕΝΑ
Στην απάντησή του, ο Διοικητής της Τράπε ζας Θεόδωρος Πανταλάκης ομολόγησε πως υπάρχει καθυστέρηση στην εξυπηρέτηση των δανείων από τα κόμματα, αλλά σημεί ωσε πως θεωρεί τα δάνεια εξασφαλισμένα, αφού έχει τεθεί ως εγγύηση η ετήσια χρη ματοδότηση των κομμάτων από τον κρατι κό προϋπολογισμό, ενώ υποστήριξε πως το 2010 η Τράπεζα δεν χορήγησε νέα δά νεια προς τα κόμματα και ότι ούτε στο μέλλον προτίθεται να τους χορηγήσει νέα. Αξίζει να σημειωθεί πως ο Θεόδωρος Πανταλάκης, ο οποίος βρίσκεται σήμερα στη θέση του διοικητή της Αγροτικής, δεν είναι κάποιος… παλαίμαχος αφισοκολλη τής, η κομματική νομιμοφροσύνη του οποί ου επιβραβεύθηκε με διορισμό. Πρόκειται για έναν έμπειρο τραπεζίτη, ο οποίος από το 1980 έως το 1991 εργάστηκε στην ΕΤΕΒΑ φτάνοντας ως τη θέση του ανα πληρωτή διευθυντή. Από τον Μάρτιο του 1996 έως τον Απρί λιο του 2004 κατείχε τη θέση του υποδιοι κητή της Εθνικής ενώ εργάστηκε στην Τρά πεζα Πειραιώς, αρχικά ως Αντιπρόεδρος ΔΣ και στη συνέχεια ως Αντιπρόεδρος & Ανα πληρωτής CEO από τον Μάιο του 2004 ως τον Δεκέμβριο του 2009. Εκείνη τη χρονιά αποδέχθηκε την πρόταση του τότε υπουρ γού Εθνικής Οικονομίας Γιώργου Παπα κωνσταντίνου να αναλάβει τη διοίκηση της Αγροτικής με ετήσιες απολαβές που ξεπερ νούν τα €300.000 ετησίως και πακέτο έξ τρα παροχών. Το μόνο που δεν μπορεί, με άλλα λόγια, να επικαλεστεί είναι η άγνοια των βασικών πιστωτικών κανόνων. Δεν μπορείς, αν οι συνθήκες είναι «κανονικές» και δεν ασκού νται έξωθεν και άνωθεν πιέσεις, να χρημα τοδοτείς 7 φορές παραπάνω από τα ετήσια έσοδά του κάποιον που κάθε άλλο παρά κα λοπληρωτής έχει αποδειχθεί στο παρελθόν! Επίσης είναι αυταπόδεικτο πως τα δά νεια που (οι προηγούμενες, κυρίως, διοι κήσεις) προσέφεραν στα δύο κάποτε κόμ ματα εξουσίας έβλαψαν τα συμφέροντα της Τράπεζας, των μετόχων της αλλά και των Ελ λήνων φορολογούμενων στο σύνολό τους. «Μέσα σ’ αυτό το δυσμενέστατο χρηματοοικο νομικό περιβάλλον», επισημαίνεται στη μηνυ τήρια αναφορά των Ελλήνων Φορολογουμέ νων, «τίθεται εύλογα το ερώτημα ποια θα είναι η τύχη των αξιώσεων της ΑΤΕ κατά των κομμάτων δυνάμει των σχετικών δανειακών συμβάσεων». Η απάντηση στο ερώτημα αυτό θα κρίνει και την τύχη της ίδιας της ΑΤΕ, δεδομένης της υπαγωγής αυτής σε πρόγραμμα αναδι άρθρωσης που έχει μάλιστα εγκριθεί από τη Γενική Διεύθυνση Ανταγωνισμού της Ευρω παϊκής Επιτροπής. Είναι επομένως επιτακτική ανάγκη να ερευνηθεί ως κατεπείγον ζήτημα το κατά πό σο κλονίστηκε η οικονομική υγεία της ΑΤΕ από τους επισφαλείς δανεισμούς σε κόμμα τα βάσει εξασφαλίσεων ερειζόμενων επί της (αφελούς ή δόλιας;) υπόθεσης ότι οι πο λιτικοί συσχετισμοί θα παραμείνουν αμε τάβλητοι, η οποία μάλιστα πρόσφατα δια ψεύσθηκε πανηγυρικά από το εκλογικό σώ μα, με αποτέλεσμα η ΑΤΕ να τεθεί στο ανω τέρω ειδικό καθεστώς αναδιάρθρωσης και να είναι εξαρτημένη η λειτουργία της από την κρατική ενίσχυση».
Πηγή: pressing.gr
καλύτερες μέρες